Ιστορικός περίπατος στο πάρκο και στον Τεκέ
Την Κυριακή 6 Ιουλίου 2025 και μετά από πολλές αναβολές, καταφέραμε επιτέλους να πραγματοποιήσουμε τον 1ο Ιστορικό Περίπατο των “Φίλων” στο πάρκο και στον Τεκέ. Κόντρα στον ήλιο, στην υψηλή θερμοκρασία και στην αναγκαία ραστώνη του καλοκαιριού, περπατήσαμε στην ιστορία και στην τέχνη νοερά και βιωματικά. Ξεκινήσαμε από το θεατράκι του πάρκου στις 9:00 απαντώντας στο ερώτημα «γιατί το πάρκο βρίσκεται σε αυτό το σημείο;». Μιλήσαμε για την ιστορία του χώρου, για τις προγενέστερες χρήσεις του (στρατόπεδο/”κισλάς”, πλατεία, χώρος κράτησης αιχμαλώτων), για τα κτίσματα που κάποτε φιλοξένησε (στρατώνας, δημοτικό καφενείο, ζωολογικός κήπος) ή που συνεχίζει να φιλοξενεί (πρώην Λέσχη Αξιωματικών και σήμερα ΚΑΠΗ, Πνευματικό/Συνεδριακό Κέντρο, σιντριβάνι), για το φυτολογικό του δυναμικό αλλά και για τις διάφορες αναπλάσεις του. Μετά από λίγο θαυμάζαμε τον «Ορφέα» του γλύπτη Θόδωρου Παπαγιάννη και ακούγαμε τον Αντώνη (Κάλφα) να περιγράφει τους αισθητικούς και μυθολογικούς συμβολισμούς που κρύβει το γλυπτό και τον Ιορδάνη (Ποιμενίδη) να μας περιγράφει τις συνθήκες και τους όρους της κατασκευής του (δούλεψε στο πρώτο, και τελευταίο, μέχρι σήμερα συμπόσιο γλυπτικής του 2006). Συνεχίσαμε προς την «Γέφυρα» του γλύπτη Βασίλη Βασίλη που ενώνει ανθρώπους και πολιτισμούς και καταλήξαμε στο «Ηρώο», το παλιότερο τοπικό και εθνικό μνημείο της πόλης. Ύστερα επισκεφθήκαμε τον «Βενιζέλο» και μάθαμε πώς βρέθηκε σε εκείνο το σημείο του πάρκου να ατενίζει τον βορρά.
Στη συνέχεια προσπεράσαμε το έργο του γλύπτη Διονύση Γερολυμάτου “Πιερίδα μούσα και χρυσή βροχή” καθώς βρίσκεται κρυμμένο πίσω από κάδους ανακύκλωσης υλικών και σταματήσαμε για να παρατηρήσουμε και να κατανοήσουμε τον «Ορφέα και την Ευρυδίκη» του γλύπτη Κυριάκου Ρόκου που βρίσκεται τοποθετημένος στην είσοδο του συνεδριακού κέντρου. Με την βοήθεια του Αντώνη (Κάλφα) μάθαμε για την αξία, τους συμβολισμούς και τις συνάφειες του έργου. Γύρω στις 10:00 καταλήξαμε στο παλιό νοσοκομείο, σε χώρο που μας ετοίμασε ο σύλλογος «Αλκυονίδα».
Εκεί η Ρούλα (Παρασκευαίδου) συνέχισε απαντώντας στο ερώτημα «τι είναι αυτό που όλοι αποκαλούμε «τζαμί» και ποιοι το χρησιμοποιούσαν;». Έτσι μάθαμε για τον Τεκέ και τους Μπεκτασίδες, για τον Χότζα και τον «Τουρμπέ». Μάθαμε επίσης για τις χρήσεις και επαναχρήσεις του χώρου του παλιού νοσοκομείου που μεταβλήθηκε από σιτοχώραφο του Τεκέ, σε καταφύγιο εσωτερικών προσφύγων της δεκαετίας του ’40, σε ομάδα κτιρίων που στέγασαν για δεκαετίες τις νοσοκομειακές υπηρεσίες της πόλης και του νομού και σήμερα σε δίκτυο ψυχιατρικών και άλλων υγειονομικών και κοινωνικών υπηρεσιών. Η παρουσίαση έκλεισε με την προβολή σχετικού φωτογραφικού υλικού και σχολιασμό από τον Αντώνη (Κάλφα). Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε στον «Τουρμπέ» (αυτό είναι το πραγματικό όνομα του κτίσματος καθώς αποτελεί προσκυνηματικό μαυσωλείο των Μπεκτασίδων). Μπήκαμε, οι περισσότεροι για πρώτη φορά, στο εσωτερικό του κτιρίου και εκεί η Νουράι Μπεκτά (απόγονος της τελευταίας μπεκτασίδικης οικογένειας της πόλης) μας ξενάγησε στο χώρο και στην ιστορία του.
Ευχαριστούμε πολύ τους ηρωικούς συνοδοιπόρους του 1ου ιστορικού μας περίπατου, βιώσαμε την εμπειρία, βγάλαμε συμπεράσματα και την επόμενη φορά ελπίζουμε οτι θα είμαστε καλύτεροι. Τέλος πρέπει να ευχαριστήσουμε τις Αντιδημαρχίες Πολιτισμού, Τεχνικών Υπηρεσιών και Πρασίνου για τη βοήθεια που μας προσέφεραν ανταποκρινόμενοι στα αιτήματά μας για τη διάθεση του θεάτρου και για τον εξωτερικό καλλωπισμό του κτιρίου και του περιβάλλοντα χώρου του «Τουρμπέ» καθώς και τα μέλη του Συλλόγου «Αλκυονίδα» για την αμέριστη υποστήριξή τους!
Επιμέλεια άρθρου Γ.Χ.Ποικιλίδης